1-Kimler Görüştü, Kimler Destekledi, Kimler Kandırıldı!...

Genelkurmay İstihbarat Dairesi eski Başkanı Emekli Korgeneral İsmail Hakkı Pekin’in Fethullah Gülen ve Mehmet Şevket Eygi’nin 1959’da Özel Harp Dairesi içinde görevlendirildiğini öne sürmesi tartışma yarattı.

Genelkurmay İstihbarat Dairesi eski Başkanı Emekli Korgeneral İsmail Hakkı Pekin’in Fethullah Gülen ve Mehmet Şevket Eygi’nin 1959’da Özel Harp Dairesi içinde görevlendirildiğini öne sürmesi tartışma yarattı.

Milliyet gazetesi yazarı Tunca Bengin, İsmail Hakkı Pekin’in bir TV programında yaptığı açıklamaları bugünkü köşesine taşıdı.

Tunca Bengin, “FETÖ’cülerin yargıya, askere, polise, üniversiteye, bürokrasiye kısaca devlete nasıl sızdıkları artık sır değil. Bunun 1950-1960’lı yıllardan başladığı ve uzun yıllar Fetullah Gülen’in nasıl korunup kollandığı da... Örneğin Genelkurmay İstihbarat Dairesi eski Başkanı Em. Korg. İsmail Hakkı Pekin geçenlerde bir televizyondaki tartışma programında ‘Fetullah Gülen, Mehmet Şevket Eygi gibi isimler 1959’da Özel Harp Dairesi içinde görevlendirildi. Görevleri, Yeşil Kuşak projesi çerçevesinde komünizmle mücadele faaliyetleriydi. 12 Eylül’den sonra yakalanan Fetullah Gülen’in serbest bırakılması için Genelkurmay Başkanı aradı ve serbest bırakıldı’ dedi.”

“Bunun üzerine biz de Pekin’i aradık ve bu konunun detaylarını sorduk. Tabii öncelikle de Fetullah Gülen’in Özel Harp Dairesi elemanlığını... Yanıtı şuydu” diyen Tunca Bengin yazısını şöyle sürdürdü:

“Bu adamlar kanaat önderleri olduğu için ister istemez böyle bir teşkilat gözardı edemez bunları. Mutlaka içine alması lazım. Önemli olan teşkilatlanan bu kişilerin kontrolü. Yani devletin bunları kontrol etmesi gerekiyor. Çünkü bu güçlendikten sonra yavaş yavaş ABD’nin kontrolüne geçmiş bir adam. Tabii ABD istihbaratı da böylesine önemli bir örgütü bırakmak istemez.’

Fetullah Gülen Özel Harp Dairesi’nin adamıydı yani?

Evet. Özel Harp Dairesi’ne bağlı Seferberlik Tetkik Kurulu’nun elemanıydı. Eleman muvazzaf subay gibi daimi görevli değil. Bunlar ismen kaydedilmiş gerektiğinde kullanılmak üzere adamlar. Yerleri, hareket tarzları belli ve bütün bunlara bir takım kolaylıklar sağlanmış, bir takım haklar tanımışlar. Siyasiyse desteklenmiş, tüccarsa ihalede, kredi verilmede kolaylık sağlanmış ya da kanaat önderiyse bunların faaliyetlerine müsaade edilmiş falan gibi. Hatta 1980 yılında İzmir’de Sıkıyönetim Komutanı amiral Fetullah Gülen’i tutukluyor fakat daha sonra serbest bırakıyor.

Neden tutuklanıyor?

Sıkıyönetim kararlarına aykırı faaliyette bulunuyor diye. Çünkü arananlar listesinde ismi var. Büyük ihtimalle şikayet olmuştur. O zamanlar ben yüzbaşı olarak Bursa-İznik’te görevliydim. Orayla ilgili de bir sürü şikayet vardı. Yani bu Fetullahçıların insanları etkilediği, gemi azıya aldığı gibi şikayetler vardı. Ama bu şikayetlerin üzerini örttüler. Çünkü o zamanlar kullanıyorlardı bu adamları. Onun için herhangi bir şey söylemediler üzerine gitmediler.

Nasıl serbest bırakılıyor?

Fetullah Gülen’i bıraktırmak için önce Deniz Kuvvetleri Komutanı arıyor sonra Kara Kuvvetleri Komutanı telefon ediyor. En son Kenan Paşa’nın telefonundan sonra serbest bırakılıyor.

ABD’nin telkini de olabilir mi?

O da olabilir. Fetullah o zaman ABD’nin kontrolüne geçmiş ve telkin bir şekilde ABD büyükelçiliğinden olabilir tabii... Doğrudan Kenan Paşa’ya mı söylerler? Sanmıyorum belki de etrafındaki kişilere söylemişlerdir, onlar etkilemiş olabilir. Çünkü bir kanaat önderinin o zaman için önemi çok fazla. Özellikle 12 Eylül’ün belli bir aşamasından sonra, partilerin kapatılması ve alınan tedbirlerle ilgili Türkiye’de büyük bir tepki oluşmuştu. O tepkiyi azaltmak için de bunlar kullanılmış... Daha sonra gelenler de oy kaygısıyla kullanmışlar. Fetullah’ın bu kadar çok devlet içine sızmasının nedenlerinden bir tanesi her iktidar döneminde kullanılmaya elverişli olması ve her iktidar döneminde kullanıldığı içinde devlette çok kritik yerleri kapmasından kaynaklanıyor.

Devletin Fetullah’ın kim olduğunu bilmemesi mümkün değil yani?

Bu açık ve net devletin bilmemesi mümkün değil. Devlet dediğimiz zaman ben bürokrasiyi emniyeti, silahlı kuvvetleri de falan kastediyorum, oların hepsi biliyor bu adamın ne olduğunu. Siyasiler de biliyordu...

Odatv.com

"SAKIN HA!"

Saral bu çalışma için izin almak amacıyla 1998 yılı Eylül ayında dönemin Başbakanı Mesut Yılmaz ile görüştüğünü ancak Yılmaz'ın kendisine "Sakın ha! Ecevit bu Cemaat'e meftûndur, böyle bir çalışma yaptığınızı duyarsa hükümeti yıkar" dediğini söyledi.
Saral'ın Yılmaz'ın ağzından aktardığı 'meftûn' kelimesi; gönül vermiş, tutkun anlamına geliyor.

1999'DA RAPOR HAZIRLADI

Bu görüşmenin gerçekleştiği dönemde Mesut Yılmaz'ın Başbakan, Ecevit'in Başbakan Yardımcısı olduğu ANASOL-D hükümeti görevdeydi. 25 Kasım 1998'de bu koalisyon hükümeti istifa etti. Saral, hükümetin istifasının ardından 1999 yılında, kendisine yakın polis müdürleriyle birlikte Cemaat hakkında bir rapor hazırladı.

"Fethullah Gülen ve Işık Tarikatı" adlı raporda Cevdet Saral dışında, hâlihazırda Zonguldak Emniyet Müdürü olan Osman Ak ve Emniyet Başmüfettişleri Zafer Aktaş ile Ersal Dalman'ın imzaları bulunuyor.
Ecevit MGK'da Gülen'i savundu

Mart 1998 yılında yapılan Milli Güvenlik Kurulu toplantısında dönemin Başbakan Yardımcısı Bülent Ecevit'ten Fetullah Gülen ile ilgili gündemi sarsan bir çıkış gelmişti.

MGK'da, Gülen'in orduya sızma girişiminden ve çeşitli faaliyetlerinden rahatsızlık duyduklarını söyleyen komutanlara Başbakan Yardımcısı Ecevit karşı çıkmıştı.

Ecevit, ''Siz, Gülen'in geçmişinden yola çıkarak bu kanıya varıyorsunuz. Kendisini tanısanız bunları söylemezdiniz. İnsanlar değişip gelişebilir'' demişti.

Gülen: Ecevit'ten şefaatçi olacağım

Mart 1999 yılında Gülen'e açılan bir soruşturma sonrası Bülent Ecevit, Gülen'i aramış ve şöyle demişti:

"Sağlığınız çok önemli... Sizinle ilgili böyle bir soruşturma olsa haberimiz olurdu... Lütfen tedavinizi aksatmayın ve Amerika'ya gidin..."

Gülen 2007 yılında Amerika'da kaldığı evdeki bir öğlen yemeğinde Bülent Ecevit hakkında ise şunları söylemişti:

"Ecevit hayatı boyunca oruç tutmadı. Namaz kılmadı ama inancı sağlamdı. Sosyal demokrat bir zeminde doğdu ve İsmet İnönü'ye ortanın solu dedirtti. Okullara çok sahip çıktı. İşin büyüklüğünü sezmişti. Önüne bir dosya getirildiğinde elinin tersiyle itti. Eğer ahirette Allah bana şefaat etme imkanı verirse, bunu ilk önce Ecevit için kullanırım."

İşte “28 Şubat mağdurları” başlıklı o yazı:

“28 Şubat süreci bazı kesimleri dümdüz ezen, bazı kesimleri ise ezmiş gözüküp ihya eden bir post modern darbe olma özelliği taşıyordu. Birçok mütedeyyin kişi ve grup bu süreçten çok ciddi derecede mağdur olarak çıktı.

Zaman gazetesi yazarı ve Fethullah Hoca’nın adeta sağ kolu olan Hüseyin Gülerce bir internet sitesine verdiği mülakatta şöyle diyor: “Biz 28 Şubat sürecini yaşadık. Ben o dönem Zaman gazetesinin genel müdürüydüm. 1995’ten 1999’a kadar yayından matbaaya, her türlü idarenin başındaki insandım. Tankla tüfekle bir camianın üzerine gelindiği bir dönemden bahsediyoruz. Peki, onun gazetesini, okullarını da didik didik etmezler miydi? Bakınız o dönemde Ankara’daki Samanyolu Koleji’ne altı ayda 80 defa müfettiş gitti. Öğrenciler, “Derslerde öğretmenlerimizden çok müfettiş görüyoruz” dediler. Veliler, “Çocuklarımız adam akıllı eğitim alamayacak mı?” diyerek isyan etti ve arkadaşlarımız rahmetli Ecevit’e şikâyete gittiler. Ve Ecevit inanamadı. Milli Eğitim Bakanı arayıp teyit edince şaşırdı.”

Hocaefendinin Ankara’daki kolejine 80 defa müfettiş gitmiş! Ama Başbakan Ecevit’in haberi yokmuş. Haberdar olunca tabi her şey süt liman olmuş.

Aynı dönemde Haydar Baş’a sempati duyanların kolejlerine de baskınlar yapıldı. Bu baskınlar “teftiş amaçlı” değil, kapatma amaçlıydı. Başbakan Ecevit “Fethullah Gülen’in okullarına dokunmayın talimatını verirken “Haydar Baş’ınkileri kapatın” diye dönemin İçişleri Bakanı Sadettin Tantan’a talimat gönderiyordu.

Bunun üzerine İstanbul Bahçelievler ve Maltepe’deki 3 koleje kapatılma emri gitti. Birinin gerekçesi yanındaki camiden gelen ezan sesi idi. Diğerinde ‘merdiven genişliğinin 5 santimetre daha küçük olması!’ gerekçe gösteriliyordu (okul 7 yıllıktı ve o güne kadar bütün denetimlerden başarı ile geçmişti!), bir diğerinde masanın üzerinden Yeni Mesaj gazetesinin bulunması kapatılma sebepleri arasında yer alıyordu. Gelen müfettişlerden daha sonra öğrendik ki “amaç denetim değil, okulların kapatılması idi.”

Ve kapatıldılar.

Hem de eğitim sezonunun tam ortasında. 28 Şubatçılar neyin intikamını alıyorlardı bilinmez taptaze çocukları, pırıl pırıl öğretmenleri okulsuz bırakmışlardı.

Fethullah Gülen’e dokunmayın diyen Ecevit’in “Haydar Baş’a dokunun” diye verdiği talimat çok sert bir şekilde yerine getirilmişti.

Ama ne gariptir bu baskınların mağduru olan Haydar Baş ve sempatizanları “28 Şubatçı ve askerci” ilan edilmiş, ama 28 Şubat’ın hiçbir kurumuna dokunmadığı Fethullah Gülen ise 28 Şubat mağduru olmuştu.

Keşke o süreçte hiç kimse zarar görmese idi.

Keşke o süreçte hiçbir Müslüman mağdur edilmese idi.

Ama gerçek mağdurlar çamur atıp sahte kahramanlar yaratma peşinde olanlar en azından kul hakkını düşünmek zorundadırlar.”

Odatv.com

Kitapları satın aldık, siyah ciltlerle paketledik. Ecevit’ten randevu istedik. Yanıt alamadık. Bizde 17 kişiden oluşan GYK üyelerimizle birlikte 31 Mart 2000 tarihinde DSP Genel Merkezi’ne gittik. “Sn. Gn. Başkanımız burada değil” dediler. Polis önümüze dikildi. “Giremezsiniz” dedi. Zar zor girdik. DSP Grup Başkan Vekili Ankara Milletvekili Aydın Tümen’e; Ecevit’e iletilmek üzere kitapları teslim ettik. Amacımızı da anlattık.

Çıkışta gazeteciler bekliyordu. Onlara da durumu anlattık. Hizbullah vahşeti ve İBDA-C hareketinin, fikri altyapısını Gülen’in düşünceleri oluşturuyor. Ecevit de bunun farkında değil dedik.

Tüm bunlar ekranlara ve gazete sayfalarına yansıyınca, ABD’de bulunan Gülen, Avukatı Hasan Günaydın aracılığı ile İstanbul Bağcılar Asliye Hukuk Mahkemesi’nde (Dosya No: 2000/963) “kişilik haklarına halel geldiği” iddasıyla beş milyar lira manevi tazminat talebiyle dava açtı.

GÜLEN'İN YAZILARINDAN ÖRNEKLER SUNDUK

21.09.2000 tarihindeki duruşmada; bu bir düşünce ve kanaat açıklamaktır. Yöneticileri ve kamuoyunu aydınlatma ve uyarmadır diyerek Gülen’in kimi yazıları ve vaazlarından örnekler sunduk. Bu örneklerin kimileri şöyle:

“Hiç şüpheniz olmasın… bizim durumumuz da şu anda artık doğumu yaklaşmış bir cenin gibi kabul edilebilir. Evet, bir millet, bugün olmasa yarın mutlaka sorumsuz insanların elinden dünya idaresini almak zorundadır.” (F.G, Fasıldan Fasıla – 1, S. 112).

“Milletçe, bir yeniden derleniş – toparlanış humması yaşıyoruz. Bir muhalif rüzgar esmezse, önümüzdeki yıllar bizim “varoluş yıllarımız” sayılabilir. (F.G., Yeşeren Düşünceler: Çağ ve Nesil-6, s. 19).

“Artık müminler, kılıçlarıyla cihad etmeye mecburdurlar….” (F.G. Asrın Getirdiği Tereddütler-3, s. 203-204).

“Mesela ben öyle bir demokrasi arzuluyorum ki, … benim kabir sonrası hayatımla ilgili problemlerimi de çözsün isterim.” (Yeni yüzyıl, 22 Temmuz 1997, F.G. ile Newyork sohbeti, Nevval Sevindi).

“Akla dayananlar ise kulelerle semaye yükselme hamakatinde (ahmaklığında) bulunan Firavun gibi Firavun olur” (F.G., Fasıldan Fasıla-2 s. 214) derken kastettiği kişinin Atatürk olduğunu; “ifritten bir dönem” derken de kastettiği dönemin Atatürk Dönemi olduğunu bilerek hareket eden bir zattır.

“Her doğruya her zaman söylemek doğru değildir… henüz mevsimi değilse o doğruları öldürmeyelim derim”. (Nevval Sevindi söyleşisi).

“Halbuki, gündem belirlemek ve hadiselerin nabzını elde tutabilmek için, devamlı fikir ve düşünce üreten bir “beyin kadro” ve bu düşünceleri pratiğe dökülebilecek “dinamik insanlara” ihtiyaç vardır. Tabii bütün bunlar plan ve program gerektiren işlerdir”. (F.G. Fasıldan Fasıla-2, s.118).

“Evet, bugün insanlık yeni bir kurtuluş bekliyor. Öyle anlaşılıyor ki, dünya çapındaki bu büyük işi gerçekleştirecek yegane güç de çağımızda Hakk rahmetinin temsilcileri sayılan peygamber vasıflarıyla serfiraz bu altın nesil olacaktır”. (F.G. Zamanın Altın Bilimi: Çağ ve Nesil-4, s. 127.)

Daha yüzlerce örnekten de anlaşılabileceği gibi dedik Asliye Hukuk Hakimi’ne; “Bu Altın Nesil’i yetiştirmek için IŞIK EVLERİ’nde IŞIK ERLERİ”’ni yetiştirerek devletin kilit noktalarına yerleştirerek, sonuçta zirveyi işgal etmeyi amaçlamaktadır.

Dedik ama sonuçta bir milyar lira manevi tazminat ödemeye mahkum edildim.

Duruşma sonrası adliye önünde bekleyen basın çalışanlarına bir açıklama yaptım. Sözün özü şuydu: Fetullah Gülen’i bugün burada duruşma salonunda aramızda görmek isterdik. Eğer kendisi Humeyni’nin Paris’ten İran’a dönüşü gibi bir dönüş düşlemiyorsa gelip suçlamalarını bizzat yöneltsin isterdik.

Polis hemen müdahale etti. Bağcılar Emniyet Amirliğinde gözaltı uygulaması yapıldı. Bağcılar 2. Asliye Ceza Mahkemesinde ön yöneticimiz hakkında Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri yasasına muhalefetten dava açıldı.

15 TEMMUZ KALKIŞMASI 17 YIL ÖNCE DE BİLİNİYORDU

Tüm bunları şunun için anlattım. 15 Temmuz kalkışması ve olası gelişmeler 17 yıl önceden de biliniyordu. Ankara 2 No’lu Devlet Güvenlik Mahkemesinde Devletin İstihbarat raporlarına istinaden Terörle Mücadele yasasının 7. Maddesine muhalefetten açılan (2000/124) dava “Fetullah Gülen Örgütü” hakkındadır.

AKP tüm bunları bile bile yol arkadaşlığı yaptı. Ortak menzile aynı yağmurda beraber ıslanarak yürüdü. Fetullah Gülen’e "Feto" diyen Adıyaman’ın Gerger İlçesinde yayımlanan Fırat Gazetesinin sahibi Hacı Boğatekin’e AKP’nin Savcısı Sadullah Ovacıklı, “Hocadan özür dile yoksa seni yakarım” dedi. (Cumhuriyet Gazetesi 13 Ocak 2008) Uğur Mumcu ise yıllar önce katledilişinden iki gün önce (22 Ocak 1993) Cumhuriyetteki yazısının başlığına “İmam-Subay” diye yazmıştı.

Milliyet Gazetesinden Mehmet Gündem Pensilvanya’ya giderek, 11 gün süren Gülen söyleşilerini 8 Ocak 2005 tarihinden başlayarak yayınladı. Bu uzun söyleşinin kimi bölümlerini bugün anımsamakta fayda var.

Gündem, Brüksel’de yapılan AB-Türkiye görüşmelerini ve bu zirvede Türkiye tarafının masayı terk etmesini anımsatarak sorması üzerine Gülen yanıt veriyor: “Orada Tayyip Bey de, Abdullah Bey de bayrağımızı bir kutsal varlık olarak yerden kaldırdılar. Bir de öpselerdi onu, tozunu üfleselerdi….Abdullah bey öptü ve cebine koydu.”

“Ordu ve asker. Bu kavramlara saygılı bir tavrınız var. Bu nereden kaynaklanıyor?” sorusuna yanıtı şöyle: “Osmanlılar asker bir millettir. Hatta militarizm denmiştir. Askerde başlıyor, askerde bitiyor. Hiçbir zaman sivil teşebbüslerin önü alınmamış, engellenmemiş, baltalanmamış bizdeki biraz mukaddestir. Bediüzzaman “Bayraktar” diyor. Malik bin Nebi de Alem-i İslam’ın şimalinde eğer Türk milleti olmasaydı bugün İslam dünyası yoktu” diyor. Bu bir yönüyle atı, silahı, kalkanıyla kahraman askerler sayesinde olmuştur. Dolayısıyla meseleye, bir ruh olarak, mana olarak, bir şahs-ı manevi olarak bakıyoruz ve ona saygı duyuyoruz…. Askeriyedeki insanlar birer şehit namzelidir. Pek çoğu itibariyle gazidirler”

Şimdi burada Gazeteci Mehmet Gündem 15 Temmuz gününe bakarak; bugün sorsa Fetullah Gülen’e kim gazi kim şehit?... Savaş uçaklarından bomba yağdıranlar mı? Alnından vurulanlar mı?, hangisi hain, hangisi gazi?...

Merakımızda haklı değil miyiz.

Ya da Abbullah Bey’le Tayyip Bey hakkında bugün ne düşünüyor?.... Hele de Tayyip Bey, ülkede hiçbir muhalif bırakmamacasına eline bir OHAL sopası almışken…

Gündem’in iki kritik sorusu da şunlar: “Ordu içinde sizi sevenler var mıdır” ve “Emniyet ve Silahlı Kuvvetler’de örgütlenme var mı yok mu?”

Gülen’in yanıtları şöyle: “Bazı kimseler beni sevebilirler, bir şey diyemiyorum. Bir kere biri anlatmıştı. Emekli olmuş, bir yerde karşılaştık. “Ben sizin vaazlarınızı dinliyorum. Pek çok astıma ve üstüme de dinlettim” zannediyorum camiye de konferanslara da gelip dinleyenler olmuştur her meslekten. Türkiye’de dinlemeyen çok azdır… büyütmek için falancı denmesi yetiyor. Ordudur askerdir, komutanlarına bağlıdırlar. Bunların içinde falancıfilancı olmaz. Ben burada dururken nasıl örgütleniyorum, nasıl yapıyorum bilmiyorum. Bunu kendilerinin araştırmaları lazım. Kim o örgüt üyeleri? Bulsunlar çıkarsınlar. Bir ara “Emniyette örgütlenme” diye verilen bir liste vardı. Sonra her biri farklı, birbirine zıt dünya görüşlerine sahip insanlar oldukları görüldü. Orduya gelince, orada nasıl örgütleneceksin ki? Diyelim, o insanlar ordunun içindeler. Başlarında subaylar, cumhuriyetin, laikliğin, demokrasinin temsilcisi insanlar var. Öyle bir örgütlenmeye meydan ve fırsat vermezler. Kafalarında, duygularında, düşüncelerinde bu tür şeylerin gelişmesine meydan vermezler. İşin doğrusu bunu anlamada zorluk çekiyorum.”

ÇOCUKLARINIZI NEDEN ÜNİVERSİTEYE, ASKERİYEYE KOYMUYORSUNUZ

Bu uzun söyleşiden aktarmak istediğim son soru: “Çevrenize, “şu okulları ele geçirelim” diye hiç telkinde bulundunuz mu?”

Yanıtı; Gülen-ordu ilişkilerini, yukarıdaki düşüncelerini çürütür içerikte: “Bir dönemde, umuma açık olarak, cami kürsüsünde söylediğim bir şey var. Dedim ki; niye sadece Kuran Kursu diyorsunuz. İmam hatiplere çocuklarınızı koymuyorsunuz. Bir gün geldi, şöyle dedim: çocuklarınızı niye sadece İmam Hatiplere veriyorsunuz? Neden başka liselere de göndermiyorsunuz? Neden Üniversiteye, askeriyeye koymuyorsunuz. Dedim bunları, açıktan açığa söyledim.”

Uğur Mumcu tüm bu yaşayacaklarımızı biliyordu. Bunun için katledildi. Katledilişinden iki gün önce (22 Ocak 1993) Cumhuriyet Gazetesindeki köşe yazasının başlığı “İmam-Subay!” idi. Yazısına şöyle başlıyordu Mumcu: “TBMM Milli Eğitim Komisyonu, harp okullarına giriş koşullarını düzenleyen yasa tasarısını görüşürken verilen bir değişiklik önergesi ile İmam-Hatip okullarını bitirenlerin harp okullarına girişlerine engel olan madde değiştirilmiş… İmam-Hatip Liselerini bitirenler neden İlahiyat Fakülteleri ve İslam Enstitülerine gitmiyorlar da ille de Kaymakam, Vali, Savcı, Yargıç ve Subaya olmak istiyorlar?”

SUBAYLAR İMAM DEĞİL, İMAMLAR SUBAY OLDU

Ve Mumcu o günden bir veri paylaşıyor “Diyanet İşleri Başkanlığı’ndaki toplam personel sayısı bugün 70 bini aştı. Bu 70 bin 99 personelin ancak 39 bin 907’si İmam-hatip liseleri çıkışlıdır.”

Türkiye 15 Temmuz’a göz göre göre, bile bile geldi, getirildi. Subaylar imam değil imamlar subay oldu. Atatürk’ten, Cumhuriyetten, Laiklikten, demokrasiden intikam alınıyor. Şeriatçılar arasındaki kavga döndü dolaştı Cumhuriyet Gazetesine dek yöneldiyse, varın seyreyleyin sonunu?...

Bu gidişe karşı direnmek, meşru bir haktır! Gün; temel hak ve özgürlükleri,bilimsel düşünceyi, laikliği ve çoğulcu demokrasiyi savunma günüdür.

 Ali Balkız-Odatv.com